Poesía de Bulgaria: "Humanidad/2", un poema de Valeri Verguílov, en búlgaro y en español

Valeri Verguílov: Nací en el pueblo de Archar, en el Danubio. Hace muchos años. En ese momento, los barcos fluviales Georgi Dimitrov y Dimitar Blagoev todavía cruzaban el Danubio en sus viajes regulares de pasajeros entre Vidin y Ruse. Crecí en Sofía, en la provincia de Vidin y en Vidin mismo, donde estudié en la primera promoción del instituto bilingüe inglés. Mi «carrera» profesional me llevó al periodismo. Trabajé en la Radio Nacional Búlgara y, después de huir de Bulgaria en 1984, en la BBC. He vivido en Londres desde entonces. Después de dejar la radio y de que las ilusiones de que el mundo se volvería más brillante después del colapso del comunismo me abandonaran, tuve más tiempo para volver a mis primeros amores: la poesía y la escritura. Allí y en las amistades busco refugio. Y el sentido de la vida.

 

Човечество/2

Вървим защото сме тръгнали, казах,
по инерция, а понявга дори и стремглаво,
но дали вървим с цел или напразно
и кой демон, кой бог така повелява?

Вървяха египтяни, гърци и скити,
на този бряг хети, на другия маи,
племената от север към юга се скитаха,
медиевални монаси се шляеха.

Вървяха предците, разбулваха тайни,
разговаряха с бога, обладаха природата,
пред човека се разгръщаха нови сияния
и душата му раждаше дързост и пориви.

И ето, натрупали толкова много
вървим и сякаш а-ха да стигнем,
но може, вървейки, да паднем в гроба
без окото на Господ да мигне. 

Humanidad/2

Vamos andando pues ya hemos empezado, dije,
por inercia, pero a veces también impulsivamente,
pero si vamos con un propósito o si vamos en vano,
y ¿qué demonio, qué dios de hacerlo nos lo ha ordenado?

Andaban egiptos, griegos y escitas
por esta orilla hititas, en la otra mayas,
las tribus del norte hacia el sur marchaban,
monjes medievales vagaban.

Andaban los antepasados, desvelaban secretos,
hablaban con dios, la naturaleza la dominaron,
ante el hombre se revelaba un nuevo esplendor
y su alma creaba audacia e ímpetu.

Míranos, habiendo acumulado tanto,
vamos andando, a punto de llegar,
pero puede que andando caigamos en la tumba,
sin que ni siquiera Dios mismo se inmute.

 

Traducción del búlgaro de Marco Vidal González y Katya Gérova

De Hermanos del polvo: 6 poetas búlgaros contemporáneos

Más poesía búlgara en español:

- Ani Ílkov: Discurso sin palabras, Dos poemas
- Beloslava Dimitrova: Hacia dentro
- Katya Gérova: En el gueto de los trabajadores
- Kiril Vassilev: Tres poemas
- Ludmila Kaloyanova: East River