Поема за Кънчо Путкодеров / Poema a Kancho el Rompecoños en búlgaro y en español. Introducción y capítulo primero

Poema a Kancho el Rompecoños es de los primeros textos líricos en búlgaro con un contenido explícitamente erótico. Narra las hazañas del jóven Kancho, quién tras quedarse huérfano y tras haber vivido en la miseria comienza a viajar por el mundo fornicando con muchísimas mujeres.

La autoría del poema no está confirmada totalmente aunque se sospecha que el autor fue el poeta búlgaro Penyo Penev (1930 - 1959), un poeta búlgaro clave del realismo socialista, que padecería depresión y alcoholismo y acabaría suicidándose. No se le puede atribuir con certeza pero en general es considerado el autor del poema.

En cualquier caso, sea quien sea el autor real de este poema, estamos ante una obra única en la literatura búlgara, ya que no existen muchos testimonios con temática erótica, pornográfica o de exaltación de lo vulgar. Es interesante mencionar que la palabra búlgara поема (poema) significa poema de gran longitud, mientras que para un poema de longitud corta o mediana se usa la palabra стихотворение (stihotvorénie). En este caso estamos ante un poema en el sentido búlgaro del término, pues en un archivo doc. me ocupa diecisiete páginas. El poema está dividido en una introducción en la que pone en cuestión el moralismo imperante y en seis capítulos, cada uno de los cuales describe una hazaña y lo que le ocurre mientras va por el mundo teniendo sexo con desconocidas y buscando su lugar en el mundo.

Kancho el Rompecoños vive con su tío, quien acaba echándolo por considerarlo un peligroso contrincante en su monopolio sexual en el pueblo, ya que éste empieza a captar la atención de las mozas. Después de pelearse con su tío Kancho viaja hacia Francia, donde tiene una aventura con una marquesa; con ella viajaría a  Ginebra dónde tendría una aventura con muchachas locales y más adelante iría a Inglaterra, a petición de Churchill, a cuyos oidos llega la noticia de que hay un búlgaro esbelto y pollón y Kancho, pensando que le llama para pedirle consejos para la guerra, va hacia su palacio, donde es esperado por dos primas de Churchill que no dudan en pedirle que tenga sexo con ellas también.

Más adelante también tendría sexo con Churchill, y seguiría sus andanzas por este mundo hasta que decide volver a su tierra, donde, tras ser calumniado por mujeres a las que rechazó, acaba falleciendo pero con su miembro tan empinado que les impediría cerrar la tapa del ataúd. 

Поема за Кънчо Путкодеров С морала да започнем братя, морала туй си е морал но всеки плод е на ебнята бащата майка му ебал Напрягал черната й пичка сренощ по цели часове тъй както вършили са всички през тия дълги векове Привърженик съм на морала и тача моралиста строг той винаги за идеала започва с първия урок Но за да водим чиста сметка и да не бъда толкоз сух ще кажа, че моралиста разбира се не е евнух Той може сълзи са пророни за разпиляни младини но как природните закони могъл би тук да измени?! То казва - не, това е низко морала то ще погребе! Ала на всеки му се иска на нему също му се ебе И все пак знам, той ще псува но тук под нашето небе докато свят светува човечеството ще ебе! Ебат се бедни и имотни от древността до тоя век Ебат се хора и животни от всички най-ебе човек Ебе каквото му попадне, красива, грозна и неважна ебе сред нощ, ебе по пладне докато хуйчето му спадне Ебе, забива, не престава ебе отпред, ебе отзад Докато хуйчеца му става усеща се щастлив и млад А, този що ни хули скрито от где дошъл е на света? Той нека сам да се запита не е ли клецал през нощта? И нека сам си отговори каква я хуйовата мощ и колко милиона хора ебат редовно всяка нощ. Глава първа И тъй да почнем днес романа героят вече е пред нас. Без етикети и покани представям ви го просто аз. Това е Кънчо Путкодеров балкански син, корав и як. Едва ли друг ще се намери такъв герой, такъв юнак. Една ли вечер е издебнал в легло вдовица млада той? И колко путки е поебнал те нямат чет, те нямат брой! А падне ли му крехка путка напада флангово и в тил и може за една минутка да я направи на пестил. Разбира се тук трябва чуство, понякога и лицемерен плач Ебнята също е изкуство, не всеки е добър ебач Но той бе с отличен опит гордееше се тайно с туй че вред в Америка, Европа прослави българския хуй. Каква злочеста орисия от малък кръгъл бе сирак Години дълги в немотия живя при чичо си чирак А чичо му макар безчестен търговец и лихвар богат в ебнята майстор бе известен на всички курви бе познат Видя той скоро, че младежът израстна повече на хуй и каза му: За поле нежен безчестна работа е туй! Ти имаш бъдеще голямо напразно време на губи С такъв хуй други в село няма върви след мене и еби! С една вдовица той го свърза наеба Кънчо още три и неговата слава бързо сърцата женски покори За него питаха по-често очакваха го всеки ден и своя чичо той измести като опасен конкурент Накрай ядося се лихваря от злоба свиваше юмрук Намери повод да се скара: - върви си, махай се оттук! И тръгна той, без дом заскита преброди градове, села навред го чакаха жените и всяка викаше - Ела! Така прекара две години изпече своя занаят След туй за Франция замина късмет да дири в тоя свят.

Poema a Kancho el Rompecoños La moral es la moral, hermanos y con ella debemos empezar,  pero según el saber mundano todo fruto se debe al follar Largas horas en la noche su negro coñito presionaba él como hiciera cada padre y madre por los siglos de los siglos amén De la moral soy partidario al moralista venero yo y por el ideal de la moral alzo mi bandera yo Pero siendo honestos y para no ser tan aburrido del moralista os diré que se harta de fornicar también Puede incluso llorar por la juventud disoluta ¿pero cómo podrá él cambiar de la naturaleza la ley absoluta? Dice él: No, esto es algo vergonzoso que la moral ha de enterrar Pero a todos sin embargo les gusta a todos les apetece follar Muy bien sé yo que él os ofenderá pero aquí bajo nuestros cielos mientras el mundo siga existiendo la humanidad fornicando seguirá Adinerados y pordioseros follan desde la antigüedad hasta nuestros días personas y animales también follan pero es el hombre el que más Él se folla a la que le toque bien sea guapa, fea o diminuta folla de día, folla de noche esa polla dura ni se inmuta Sin cesar te la mete  por detrás y por delante  hasta que su pollita se reblandece él feliz permanece Y este que nos maldice ¿de dónde ha venido a este mundo? Dejémosle que se pregunte ¿A nadie se ha empotrado por las noches? Dejémosle que él solo se responda ¿Cuál es el poder de la polla y cuánta gente en el mundo cada día folla? Capítulo primero Empecemos así nuestro relato Pues el protagonista ante nosotros está Y sin etiqueta alguna os lo presento yo ya Se llama Kancho Rompecoños bien robusto e hijo del Balcán ¿Qué otro héroe podremos encontrar tan fuerte, tan capaz? ¿Acaso una noche hubo acechado a una joven viuda en la cama suya? ¿Y cuántos coños se habrá follado? incontables son los que ha destrozado Y si un frágil coñito le tocara penetrar lo destrozaría como si en una batalla a él le tocara lidiar en un minutito ese chochito añicos hará. Claro que hace falta sentimiento y algún que otro falso lloriqueo El follar es un arte no cualquiera sirve para el folleteo Pero él tenía una amplia experiencia Bien orgulloso estaba  de que el poder de la polla búlgara ante todo el mundo demostraría. Qué destino más amargo De pequeño huérfano se quedó En pobreza muchos años vivió Con su tito él creció Y su tito, corrompido mercader, rico usurero en el arte del follar era conocido Y entre todas las putas el más querido Éste vió que al jovencito le creció una buena polla y le dijo, sobrino mío tú dedícate a otra cosa Un gran futuro te espera No pierdas tiempo a lo tonto No hay nadie con tal polla por aquí ¡Sigue mis pasos y folla! Una viuda su tito le presentó a tres más Kancho se folló Y su gloria los corazones de las mozas conquistó Por él preguntaban a menudo Cada día él era esperado Y de esta manera su tito quedó desplazado Finalmente su tito enfadado acabó le pegaba y le gritaba ¡fuera de aquí quiero verte yo! Sin casa alguna se quedó por los pueblos deambuló y en cada esquina era esperado por mujeres que le decían “ven”. Así pasó dos años En el arte del follar se curtió Después hacia Francia a probar suerte se marchó.

 

Traducción del búlgaro al español de Marco Vidal González

Más poesía búlgara en español:

- Vladimir Sabourin: Trabajadores VI
- Hristo Botev: Elegía, Mi plegaria, Hadzhi Dimitar, Patriota  

- Liudmila Kaloyanova: East River
- Vanya Valkova: Memoria urbana
- Alexander Vutimski: un poema
- Nikola Vaptsarov: Despedida, Duelo

- Zhivka Baltadzhieva: GenES, Hierba Láctea, Dos poemas,Fuga a lo real, Fotografía Digital, La desaparición de las especies se dispara, Protokolo de Kyoto, Poema apátrida