Tea Moneva (Varna, 1994) vive y trabaja en Alemania. Es graduada en Farmacia por la Universidad de Munich. Ha ganado premios en varios concursos literarios y sus poemas y cuentos han sido publicados en las principales revistas de Bulgaria. Su primer libro, El traductor del mundo (Zhanet 45), salió a la luz en 2021. Prefiere escribir, amar y soñar en su lengua materna. También sueña con juntar las piezas del puzzle del mundo y ordenarlas.
комар
тъжно ми е за забравената смърт върху гладката повърхност на прозореца, за комара, разкрачен във всички посоки на света
прилича на човек, ранен от друг човек | mosquito
me da pena de la muerte olvidada sobre la lisa superficie de la ventana, del mosquito, esparrancado en todas las direcciones del mundo
parece una persona herida por otra persona |
привечер
вървя по познатия тротоар често стигам до втория знак стоп по-рядко успявам другаде
все пак не ми се иска да препълвам със слънце очите си и трябва да премина отсреща
там калинка в опит да подпре порутена сграда е изгубила крилцето си | al atardecer
ando por una acera conocida con frecuencia llego al segundo stop raramente logro llegar a otra parte
de todas formas no me apetece rebosar de sol mis ojos y tengo que cruzar enfrente
allí una mariquita tratando de apuntalar un edificio en ruinas ha perdido su ala |
***
става все по-трудно между пътуванията на миглите
чужденец съм най-често в себе си
моля се да не убия мравка или мечта | ***
cada vez es más difícil entre los viajes de las pestañas
soy extranjera sobre todo en mí misma
rezo para no matar una hormiga o un sueño |
Traducción del búlgaro al español de Marco Vidal González
Más poesía:
- Beatriche Gúnova: Un poema
- Guergana Valeríeva: Dos poemas
- Kamelia Panayótova: Un poema
- Khairi Hamdan: Dos poemas
- Marín Bodákov: Cuatro poemas
No hay comentarios:
Publicar un comentario